12 Mart 1921'de Mustafa Kemal'in başkanlığında toplanan meclis oturumunda, ön elemeden geçen yedi şiir tartışıldı. Âkif'in yazdığı şiir, meclis kürsüsünde Hamdullah Suphi Bey tarafından okundu. Şiir milletvekilleri tarafından ayakta alkışlandı ve diğer şiirlerin okunmasına gerek görülmedi. Mehmet Akif'in şiiri coşkulu alkışlarla, Milli Marşımız olarak kabul edildi.
Mehmet Âkif Ersoy'un Kurtuluş Savaşı'nın zaferle sonuçlanacağına olan inancı tamdı. Şair, Türk askerinin kahramanlığı, yürekli ve özverili yapısı yanında milletimizin bağımsızlığa olan tutkusunu dile getirmiştir. Nitekim İstiklal Marşı'nın her kıtasında millettin hürriyete, yurduna ve dinine bağlılığına değinilmiştir.
Mehmet Akif ERSOY İstiklal Marşı ile ilgili şunları söyler;
"O şiir, Milletin o günkü heyecanının bir kıymetli hatırasıdır. O şiir bir daha yazılamaz. Onu kimse yazamaz. Onu ben de yazamam. Onu yazmak için o günleri yaşamak lazım."
"Allah bu Millete bir daha İstiklal Marşı yazdırmasın!"
Saygı, Sevgi ve Şükranla ...
